Na een overvolle werkweek afgetopt met een fantastisch weekend North Sea Jazz met mijn dochter ben ik toe aan ‘even niks’. Maar daar ben ik niet zo goed in. Ik vind altijd ‘wel iets’. Heg snoeien, website bijwerken, agenda op orde brengen en dus ook maar die facturen maken en de mail beantwoorden. Vandaag schijnt de zon gul en blaast de wind verkoelend. Ik kies voor ‘even niks’ op de loungebank, buiten in de zon. Een kop thee, twee boeken ( kan niet kiezen), telefoon mee, want nieuwsapp lezen of appje sturen tijdens ‘even niks’ kan handig zijn en dan hoef ik niet meer van de bank af. Zo…nu even niks…
Ik dommel wat weg. En besluit dan dat ik niet zo lekker lig. Van de bank af, plaid pakken. Op het gras, twee grote kussens mee. Liggen. Even niks. Onrustig. Opstaan. Toch mijn boek en telefoon binnen handbereik. Je weet maar nooit waar je in ‘even niks’ tijd zin in krijgt.
In ‘even-niks-tijd’ bedenk ik me dat de planten water moeten, het huis moet worden opgeruimd. Ik moet een hoge ladder lenen voor de uitgroei van de wingerd en grofvuil nou eindelijk eens wegbrengen. Morgen?
Vol met plannen en acties dommel ik langzaam weg.
’t Is niet niks, dat ‘even niks’ doen…..